Na een periode vrijgezel te zijn, kreeg ik ongevraagd advies van een vriendin. “Moet je eens Tinder downloaden, heb ik ook gedaan en daar krijg je hele leuke dates van!” Eerst was ik er erg sceptisch over, maar uiteindelijk dacht ik: ‘Ach, wat heb ik te verliezen?’ Zo gezegd, zo gedaan. Op een woensdagavond had ik na schooltijd afgesproken met Stan, een 24-jarige student uit Rotterdam. Ik liep samen met Babette, een vriendin uit mijn klas, de school uit. “Ik durf niet, zal ik gewoon naar huis gaan?” Klaagde ik tegen Babette. “Nee joh,” stelde Babette mij gerust, “het komt allemaal goed!” Dus daar scheidden onze wegen. Babette naar huis, en ik naar een tot op heden onbekende Tinder-vreemdeling. Toen ik Stan in het vizier kreeg, leek hij tot mijn grote opluchting op zijn foto’s. “Ha, ik geloof dat jij Laura bent!” Zei hij vrolijk. “Ja,” antwoordde ik. “Ik geloof het ook.” Toen begonnen we om 4 uur ’s middags aan twee enorme pinten bij de Irish Pub. Twee uur later kregen we toch w
Er is iets waar ik mij enorm voor schaam. Iets waar ik zelf enorm veel last van heb, iets wat mij blokkeert en belemmert zodra ik onder druk kom te staan. Ik praat hier over faalangst. Over hoe ik opgevreten word vanbinnen wanneer ik een foutje heb gemaakt op werk of stage. Of de financiële ellende die mijn faalangst heeft veroorzaakt door mijn vele rij-examens. Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik ruim een dag verwijderd van mijn herexamen voor mijn rijbewijs. De zenuwen dreigen mij nu al te overmeesteren, net als alle andere keren. Waar het tijdens de rijlessen nog goed ging, blokkeerde ik tijdens de examens keer op keer. Ik ben op het punt gekomen dat ik mensen niet eens meer vertel wanneer ik op examen ga, om de simpele reden dat ik het risico niet meer wil lopen om alle vragen met 'hoe ging het?' weer negatief te moeten beantwoorden. Als je de eerste keer zakt, reageren mensen nog laconiek: 'Oh, maar bijna niemand slaagt in 1 keer!'. Maar na een aanta