Lauthentiek

Mijn favoriete boek aller tijden over de Nederlandse taal is ‘Taal Is Zeg Maar Echt Mijn Ding’ van Paulien Cornelisse. Dit boek gaat over manieren die mensen gebruiken om te communiceren, waarover Paulien zich verwondert en afvraagt hoe de spreektaal zo is geëvolueerd. Iets ‘zeg maar echt je ding noemen’ , zoals in de titel van dit boek, is een van de onderwerpen waar ze over begint. Wanneer is iets ‘jouw ding’ ? En ‘zeg maar’ is ook al zo’n vage aanduiding. Ook bepaalde woorden die in de loop der tijd anders worden uitgesproken dan 50 jaar terug komen aan bod. Al met al is het een boek vol met vermakelijke analyses van het Nederlandse taalgebruik. Paulien is in 2008 begonnen met haar eerste cabaretprogramma en hierdoor verwachtte ik voor het lezen van dit boek eerlijk gezegd een flinke dosis humor in de manier van schrijven, en aan deze verwachtingen heeft Paulien dan ook meer dan voldaan. Er waren ook voorbeelden van woorden of zinnen waar ik nooit echt op een kritische manier na

Festivalreportage Lollapalooza  Berlijn Groots concept bevat schoonheidsfoutjes in organisatie  Op 9 en 10 september 2017 vond Lollapalooza plaats. Een festival in Berlijn met als headliners Mumford and Sons, Foo Fighters, Hardwell, Galantis en vele anderen. Deze festivaltour vond eerder plaats in Parijs, Brazilië, Chili en Chicago.  Een groots festival met een goed concept. Helaas was de uitvoering ervan niet helemaal soepeltjes verlopen. Op zaterdag 9 september was ik aanwezig op Lollapalooza Berlijn. De pret begon al bij de reis naar het evenemententerrein. Er ging slechts 1 trein naar het station. Als sardientjes in een blik stonden we een halfuur lang gebruik te maken van de weinige zuurstof die aanwezig was. Nadat we de frisse lucht op station bereikten, voegden we ons bij de grote stroom, die de 10 minuten lange route richting het festival aan het lopen was. Het festival werd gehouden op een paardenrenbaan net buiten de stad. Eenmaal aangekomen bij ta

Maria Nila is een Zweedse fabrikant, die haarverzorgende producten maakt van 100% veganistische ingrediënten. Deze producten zijn overigens ook vrij van parabenen en sulfaten. Ik zag dit merk steeds vaker voorbij komen, en het toeval wilde dat mijn haar wel weer aan een opfrisbeurt toe was. Goed excuus om weer eens een nieuw merk uit te proberen. Mijn eigen haar is momenteel blond gehighlight, en ondertussen was de kleur alweer redelijk warm geworden. Ik heb de Maria Nila Colour Refresh besteld, een voedend haarmasker met (al ontwikkelde) kleurpigmenten. Afhankelijk van de inwerktijd, kan je deze gebruiken om je kleur op te frissen en/of tijdelijk een nieuwe kleur toevoegen. Deze kleur moet ongeveer 5-10 wasbeurten houden. Om de kleur verder bij te houden, besloot ik de Sheer Silver conditioner er ook maar gelijk bij te bestellen. De Colour Refresh laat je 3-10 minuten intrekken op gewassen, handdoekdroog haar. Ik heb het zelf 15 minuten laten zitten... Het ruikt erg lekke

De meeste '90s kids onder ons kunnen het zich vast nog wel herinneren hoe rond het jaar 2000 punk/rockbands vrijwel dagelijks te zien waren op MTV  (ja, de tijd dat MTV, a.k.a. Music Television, zijn naam nog eer aan deed door muziekvideo's uit te zenden). Tot mijn grote verbijstering is dit genre in de loop der jaren steeds meer naar de achtergrond verdwenen, niet alleen bij MTV maar ook op de radio. En al zouden deze bands misschien nooit meer de top behalen zoals vroeger, toch werd mijn innerlijke fangirl intens gelukkig toen Blink-182 "California" had gereleased, Green Day "Revolution Radio" uitbracht, Sum 41 met "13 Voices" kwam. En bij nieuwe albums hoort natuurlijk ook een nieuwe tour, Dus heb ik mijzelf zo snel mogelijk bewapend met tickets voor Green Day en Blink-182.  Op 31 januari kwam mijn tienerdroom uit en stond ik in een uitverkochte Ziggo Dome om Green Day eindelijk live te zien, met ruim 2,5 uur speeltijd. Met als openingsnummer