Doorgaan naar hoofdcontent

Green Day bewijst: Punk is not dead

De meeste '90s kids onder ons kunnen het zich vast nog wel herinneren hoe rond het jaar 2000 punk/rockbands vrijwel dagelijks te zien waren op MTV  (ja, de tijd dat MTV, a.k.a. Music Television, zijn naam nog eer aan deed door muziekvideo's uit te zenden). Tot mijn grote verbijstering is dit genre in de loop der jaren steeds meer naar de achtergrond verdwenen, niet alleen bij MTV maar ook op de radio. En al zouden deze bands misschien nooit meer de top behalen zoals vroeger, toch werd mijn innerlijke fangirl intens gelukkig toen Blink-182 "California" had gereleased, Green Day "Revolution Radio" uitbracht, Sum 41 met "13 Voices" kwam. En bij nieuwe albums hoort natuurlijk ook een nieuwe tour, Dus heb ik mijzelf zo snel mogelijk bewapend met tickets voor Green Day en Blink-182. 


Op 31 januari kwam mijn tienerdroom uit en stond ik in een uitverkochte Ziggo Dome om Green Day eindelijk live te zien, met ruim 2,5 uur speeltijd. Met als openingsnummer Know Your Enemy knalden ze er gelijk goed in. Uiteraard werden er nummers van het nieuwe album gespeeld (slechts een stuk of 7),  maar grotendeels hits van verschillende albums, denk bijvoorbeeld aan Dookie, het derde album van Green Day dat, in 1994, hun doorbraak betekende ( Basket Case, When I Come Around, Longview). En laten we American Idiot, , Minority en Holiday ook vooral niet vergeten (maar is dat überhaupt mogelijk?!).

Wat mij ook ontzettend blij maakte, was dat ik zoveel verschillende leeftijden in het publiek zag. Tieners, volwassenen, zelfs ouders die hun kinderen goed aan het opvoeden waren. En ze zongen allemaal even enthousiast mee.
Niet te vergeten heeft Billie zijn ongezouten politieke mening geuit over Trump, als inleiding op Boulevard Of Broken Dreams, welke hij opdraagt aan de vluchtelingen die het land nu niet meer in mogen.
"For all the refugees who got turned away from the American border: the only one we're turning away is Donald Trump! He is a puppet!".
Dit betoog werd aangesterkt met kreten als "Fuck Trump! No Trump!".  En ook al was American Idiot oorspronkelijk bestemd voor George Bush, ook voor Trump blijkt de lyrics prima toepasbaar.

Zonder te overdrijven, Billie Joe is met zijn 44 jaar nog steeds een dynamische entertainer, die er zichtbaar van genoot om op het podium te staan. rennend, springend, fans uit het publiek halend (fans gitaar laten spelen, en vervolgens zijn gitaar weggeven aan de desbetreffende geluksvogel). Hij zingt live nog exact hetzelfde als op de cd's. Ook drummer Tré Cool draagt mee aan de energieke sfeer, wanneer hij tijdens Hitchin A Ride zijn drumstokjes in de lucht gooit en ook even het podium op marcheert voor wat geinige moves.

Het rock-trio sluit af met Good Riddance.

"It's something unpredictable, but in the end it's right
I hope you had the time of your life"


Ik heb zeker the time of my life gehad, dankjewel!



Reacties

Populaire posts van deze blog

Maria Nila Colour Refresh

Maria Nila is een Zweedse fabrikant, die haarverzorgende producten maakt van 100% veganistische ingrediënten. Deze producten zijn overigens ook vrij van parabenen en sulfaten. Ik zag dit merk steeds vaker voorbij komen, en het toeval wilde dat mijn haar wel weer aan een opfrisbeurt toe was. Goed excuus om weer eens een nieuw merk uit te proberen. Mijn eigen haar is momenteel blond gehighlight, en ondertussen was de kleur alweer redelijk warm geworden. Ik heb de Maria Nila Colour Refresh besteld, een voedend haarmasker met (al ontwikkelde) kleurpigmenten. Afhankelijk van de inwerktijd, kan je deze gebruiken om je kleur op te frissen en/of tijdelijk een nieuwe kleur toevoegen. Deze kleur moet ongeveer 5-10 wasbeurten houden. Om de kleur verder bij te houden, besloot ik de Sheer Silver conditioner er ook maar gelijk bij te bestellen. De Colour Refresh laat je 3-10 minuten intrekken op gewassen, handdoekdroog haar. Ik heb het zelf 15 minuten laten zitten... Het ruikt erg lekke

Knippen en scheren, alleen voor heren

Na veel wikken en wegen besloot ik om na mijn kappersopleiding een compleet andere richting op te gaan. Ik wilde mijzelf verdiepen in redactiewerk en journalistiek. Nu, ruim anderhalf jaar na de start van mijn studie, kom ik toch weer terug in de kapperswereld. Op 11 januari is het eerste TOPHAIR Magazine van dit jaar uitgekomen (een kappersvakblad), met als thema 'Heren'. Ik ben op pad gegaan om een barberreportage te schrijven over Classics Barbershop Jeroen. Het artikel is geplaatst in het magazine, wat betekent dat dit het allereerste artikel van mij is dat is gepubliceerd in een tijdschrift! Ik ben erg enthousiast en trots, en ga hard aan het werk om in de toekomst meer artikelen te schrijven. Lees het artikel hier of abonneer je op TOPHAIR Magazine om maandelijks zo'n 100 pagina's aan vakkennis en inspiratie te ontvangen!

Het grote Tinder-avontuur

Na een periode vrijgezel te zijn, kreeg ik ongevraagd advies van een vriendin. “Moet je eens Tinder downloaden, heb ik ook gedaan en daar krijg je hele leuke dates van!” Eerst was ik er erg sceptisch over, maar uiteindelijk dacht ik: ‘Ach, wat heb ik te verliezen?’ Zo gezegd, zo gedaan. Op een woensdagavond had ik na schooltijd afgesproken met Stan, een 24-jarige student uit Rotterdam. Ik liep samen met Babette, een vriendin uit mijn klas, de school uit. “Ik durf niet, zal ik gewoon naar huis gaan?” Klaagde ik tegen Babette. “Nee joh,” stelde Babette mij gerust, “het komt allemaal goed!” Dus daar scheidden onze wegen. Babette naar huis, en ik naar een tot op heden onbekende Tinder-vreemdeling. Toen ik Stan in het vizier kreeg, leek hij tot mijn grote opluchting op zijn foto’s. “Ha, ik geloof dat jij Laura bent!” Zei hij vrolijk. “Ja,” antwoordde ik. “Ik geloof het ook.” Toen begonnen we om 4 uur ’s middags aan twee enorme pinten bij de Irish Pub. Twee uur later kregen we toch w